|
خدا عاشق است درباره وبلاگ  خوش گلدینگ to my weblog نويسندگان
نشسته ام تنها... در اتاقی خالی از احساس کمی خارج از دیوار، حوریان شاد میرقصند... لیکن من خسته از خاطره چشم حوری شده ام دل من شاید...! دل من شاید از ابر سیاه لب کوه تنگ تر است نه او میبارد نه من... وقت باریدن نیست شاید باید سنگین ترباشم شایدم قصه عشقیست که در قفس سینه من سوخته است هر چه گفتم نه تو مانی و نه من گفت به من میمانم گفتم آنچه میماند فقط خاطره هاست باز گفتی دل من، میمانم آنقدر قصه عشق برایم خواندی که دگر تاب نیاورد دل من... دل به تو دادم لیکن... آنچه ماند فقط خاطره بود... و اما امروز درین تنها ترین ساعات عمرم فقط و فقط مینگرم به سکوت مرده این شهر، نه! مردم؟ نه خاک غریب.. صدای نفسم میرباید سکوت پر هستی آنچه ماند فقط خاطره روی تو بود... سیاوخش... نظرات شما عزیزان: پيوندها
|
|||
 |
